"Waarom nu mijn fiets verlichten" vragen veel mensen. "Nou, omdat dat sneller is" kan ik dan zeggen. Maar meestal zeg ik dat het gewoon fijner fietst, dat het leuk is om ermee bezig te zijn, dat je veel behendiger met je fiets bent en voornamelijk omdat je sneller bent doordat een prestatie voor meer dan 50 % tussen je oren zit.
Als je zegt: "het is gewoon sneller", dan krijg je allemaal van die onzinnige discussies van: "ja, maar het op het totaal scheelt het niet zoveel". Nee, dat klopt maar doe maar eens schoenen aan van een kilo zwaarder, dat is procentueel ook niet veel, en ga maar eens rennen. Dat is zwaar, elke keer die versnelling van je voeten. En dat is nu ook het geval bij mountainbiken; daar versnel je ook zeer vaak. Voor een bocht (negatieve versnelling), na een bocht (positieve versnelling) en bij veel obstakels.
Vanaf de dag dat ik mijn eerste mountainbike kocht, was ik met het gewicht van de mountainbike bezig. Waarom? Ik zou het echt niet weten. Ze zeggen wel eens dat het een afwijking is, maar het is een hobby en het is leuk om te doen. Elk onderdeel van die eerste fiets werd gewogen en opgeschreven. Dat schriftje heb ik nog steeds, leuk om te lezen dat die banden die er toen oplagen 900 gram waren.
In 1989 kocht ik een Bridgestone MB 1, een MTB van 12,3 kg, erg licht voor dat moment. De geometrie van de MB1 is nog steeds de geometrie die ik voor maatframes gebruik. Ook aan deze fiets werd veel gedaan om hem lichter te krijgen. Afgekorte stuurpen, lichtere banden, aluminium spaaknippels, afgekorte zadelpen en een titanium zadel; één van de eerste Flights
Daarna werd het een titanium Litespeed die werd belicht in All Terrain Bike Magazine van Jim van Overbeek. Deze fiets was toen 9,3 kg. In die tijd begon het Duitse Tune ook met lichtgewicht onderdelen. De fietsen die volgden werden steeds lichter en lichter en er werd steeds meer zelf gemaakt.
In 1996 stond mijn stalen maat fiets Nevil in de MTB Plus; 8,3 kg. Daar was heel wat zelf aan veranderd. Onderdelen werden lichter en momenteel rijd ik op een maatframe van Seven die 6,8 kg kan wegen. Zo stond hij tenminste in de MTB Plus van maart 2003. Deze fiets heeft ongeveer vijftien wedstrijden gewonnen, dan is hij iets zwaarder omdat ik graag op brede banden rijd.
Deze fiets is ongeveer op 100 plaatsen voorzien van zelfgemaakte onderdelen of aanpassingen.
En is het nu sneller? Ja, het is echt sneller. Een kilo maakt niet uit, maar vier wel. En al zou het gewicht niet uitmaken dan zit de betere prestatie tussen de oren en dan ben je zeker sneller.
